Należy zastosować odpowiedni rodzaj stempla, optymalnie dopasowany do rozkładu tekstu i grafiki. Dlatego sugerujemy pozostawienie nam wyboru między stemplem płaskim i kołyską. Wybór dokonany przez klienta może bowiem negatywnie wpłynąć na jakość odbicia.
Istotne jest odpowiednie docięcie płytki i usunięcie nadmiaru tła. Odradzamy wybór docięcia płytki w wybrany, symetryczny kształt.
Warto zadbać o odpowiednie uzupełnienie poduszki tuszem, zgodnie z instrukcjami: uzupełnianie tuszu wodnego i uzupełnianie tuszu specjalnego.
Do uzupełnienia poduszki należy stosować tylko wysokiej jakości tusze.
Trzeba pamiętać o dobraniu tuszu dedykowanego do danej powierzchni: tusz wodny nie sprawdzi się na powierzchniach śliskich, tusze specjalistyczne mogą nie dać optymalnego odbicia na papierze/tekturze/kartonie.
Przed wykonaniem odbicia na podłożu docelowym sugerujemy wykonanie kilku odbić próbnych na papierze ksero. Pozwoli to nabrać praktyki i dobrać odpowiednią siłę docisku.
Tuszowanie stempla:
Stempel należy dociskać z minimalną siłą, równo rozłożoną na całą powierzchnię stempla. Stempel powinien być równoległy do powierzchni poduszki. Lepiej powtórzyć czynność tuszowania niż użyć zbyt dużej siły (znacząco zwiększa ona ryzyko odbijania się tła).
Podnieść stempel, odwrócić i sprawdzić czy cała powierzchnia grafiki/tekstu została zatuszowana. Jeśli nie – powtórzyć tuszowanie.
Jeśli po kilku dociśnięciach określony (ciągle ten sam) fragment pozostaje suchy, należy powtórzyć tuszowanie, ale używając innego fragmentu poduszki z tuszem lub jeśli to możliwe innej poduszki, ale z tym samym rodzajem i kolorem tuszu (jeśli jest dostępna).
Jeśli wciąż dany (ten sam) element się nie tuszuje należy powierzchnię płytki tekstowej dokładnie oczyścić alkoholem (denaturat, izopropanol). Problem może bowiem wynikać z ubrudzenia/zatłuszczenia powierzchni płytki. W wypadku braku dostępu do alkoholu stempel można awaryjnie umyć pod bieżącą wodą z dodatkiem płynu do płukania. Należy to traktować jako rozwiązanie ostateczne i starać się, aby czas moczenia był możliwie najkrótszy, gdyż woda może zmniejszyć skuteczność taśmy dwustronnej, która mocuje płytkę tekstową.
Jeśli cała powierzchnia grafiki/tekstu jest pokryta tuszem można przystąpić do wykonania odbicia.
Uzyskiwanie optymalnego odbicia:
Należy zadbać, aby powierzchnia była równa i twarda. W wypadku toreb papierowych należy unikać przystawiania stempla w miejscu mocowania rączek, na krawędziach, zagięciach, itp. Ewentualnie jeśli nie jest to możliwe, w celu minimalizacji wpływu zagięć należy do środka torby włożyć plik ok. 10 stron równego papieru ksero o powierzchni większej niż pole odbicia. Dzięki dodatkowej amortyzacji uzyskamy lepsze odbicia.
W wypadku stosowania na kartonach ważne, aby powierzchnia była sztywna, twarda, więc stempel należy przystawiać zanim karton zostanie złożony.
Stempel płaski należy dociskać stosując równomiernie rozłożoną siłę docisku. Powierzchnia stempla musi być równoległa do powierzchni podłoża (nie dotyczy kołysek). Siła docisku na podłożu powinna być większa niż w poduszce, inaczej odbicie może być niepełne/niewyraźne.
Odbicie stempli kołyskowych uzyskujemy przez ruch kołyszący z góry na dół lub z dołu na górę (wybór zależy od preferencji użytkownika, kierunek nie ma wpływu na jakość odbicia). W kołyskach siła docisku rozkłada się automatycznie. Ruch kołyskowy nie może być zbyt płytki, gdyż nie odbiją/zbyt słabo odbiją się krawędzie płytki. Nie może być też zbyt głęboki, gdyż wtedy ubrudzeniu ulegną krawędzie drewniane stempla, a ten efekt może przenosić się wraz z odbiciem.
W wypadku papieru o słabszej jakości (karton, torba z papieru szarego) lub czerpanego/nierównego/ze strukturą, drewna surowego, a zwłaszcza kartonu warstwowego, po dociśnięciu stempel można przytrzymać na powierzchni trochę dłużej (do 10 sekund), co zwiększy poziom nasycenia tuszem.
Dłuższy czas docisku polecany jest także, jeśli stempel zawiera duże pola wypełnione kolorem (zmniejszy to tzw. efekt pieczątki).
